تقریباً تمام نوروپاتی‌های پس از کووید، به دلیل اختلال عملکرد ایمنی ناشی از عفونت است و به صورت بالقوه قابل درمان است. در طول همه‌گیری COVID-19، برخی از افراد آلوده به ویروس SARS-CoV-2 همچنان علائم «کووید طولانی مدت» را تجربه می‌کنند؛ علائمی که حداقل سه ماه پس از بهبودی از COVID-19، حتی پس از موارد خفیف ابتلا، باقی می‌مانند. این علائم شامل مشکل در انجام فعالیت‌های عادی، غش و تپش سریع قلب، تنگی نفس، مشکلات شناختی، درد مزمن، ناهنجاری‌های حسی و ضعف عضلانی است. یک مطالعهٔ جدید که توسط محققان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) و مؤسسه ملی بهداشت انجام شد، نشان می‌دهد که برخی از بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت، آسیب عصبی را تجربه می‌کنند که به نظر می‌رسد این آسیب نتیجهٔ اختلال عملکرد سیستم ایمنی ناشی از عفونت است.

این مطالعه شامل ۱۷ بیمار مبتلا به کووید (۱۶ مورد خفیف) بود که معیارهای WHO را برای کووید طولانی مدت داشتند. آن‌ها در ۱۰ ایالت منطقه ایالات متحده مورد ارزیابی و درمان قرار گرفته بودند. ارزیابی‌ها شواهدی از نوروپاتی محیطی را در ۵۹ درصد موارد نشان داد. علائم معمول آسیب عصبی نوروپاتی شامل ضعف، تغییرات حسی و درد در دست‌ها و پاها و همچنین شکایاتی از جمله خستگی است.

آن لوئیس اوکلندر، محقق در بخش عصب‌شناسی در MGH می‌گوید: «این یکی از اولین مقالاتی است که به علل طولانی ‌مدت کووید می‌پردازد، که با کاهش موارد مبتلایان حاد کووید، اهمیت آن به ‌طور پیوسته افزایش می‌یابد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که برخی از بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت، دچار آسیب در رشته‌های عصبی محیطی شده‌اند.»

اوکلندر خاطرنشان می‌کند که اگر بیماران علائم طولانی مدت کووید را داشته باشند که توضیح دیگری برای آن پیدا نشده است و در حال بهبود نیستند، بهتر است به متخصص مغز و اعصاب یا متخصص عصبی-عضلانی مراجعه کنند.

او می‌گوید: «این تحقیقات روشن می‌کند که انواع مختلف نوروپاتی پس از کووید چیست و بهترین روش تشخیص و درمان آن‌ها چیست».

به نظر می‌رسد که اکثر نوروپاتی‌های طولانی مدت کووید که تاکنون شرح داده شده‌اند، منعکس‌ کنندهٔ پاسخ‌های ایمنی به ویروس هستند که از مسیرشان خارج شده‌اند. همچنین یافته‌ها نشان داده برخی از بیماران نسبت به درمان‌های استاندارد بهبود یافته اند.

منبع: scitechdaily

لینک مقاله: neurology