موش های آزمایشگاهی برای خوش‌گذرانی بازی قایم‌موشک را انجام می‌دهند.

هر کودکی می‌داند که یک بازی قایم موشک از دسته‌ای از قوانین پیروی می‌کند، برای مثال بازیکنان در وسط بازی نمی‌توانند میان نقش‌های جستجوگر و پنهان‌شونده جا‌به‌جا گردند و فردِ پنهان‌شونده تا زمان پیدا شدن باید در مکان خود باقی بماند. دانشمندان کشف کرده‌اند که موش‌های آزمایشگاهی می‌توانند به سرعت قوانین بازی قائم‌موشک را بیاموزند و از انجام این بازی لذت ببرند.

مایکل برچت، عصب‌شناس دانشگاه Humboldt برلین، ایده آزمایش خود را از یوتیوب کسب کرده بود. ویدئوهای زیادی در یوتیوب از صاحبان حیوانات خانگی وجود دارد که معتقدند حیوانات‌شان عاشق انجام دادن کاری هستند. مطالعات قبلی نشان داده بود که موش‌ها بازی‌های بی‌قاعده زیادی را انجام می‌دهند، اما بازی قایم‌موشک با جزئیات و قواعد بیشتری همراه است و برچت مشتاق بود که ببیند آیا موش‌ها قادر به انجام آن هستند.

او و همکارانش اتاق بازی 30متر مربعی مجهز به پناهگاه‌های مقوایی و صفوفی از جعبه‌های ساخته شده از پلاستیک‌های مات و شفاف آماده کردند. هفت مکان برای پنهان شدن موش‌ها و سه مکان برای مخفی شدن طراح این بازی آنیکا استفانیا رینولد، عصب‌شناس دیگر این دانشگاه، ساخته شد. بعد از زندگی در قفس، نیاز به مدتی زمان بود تا شش موش نرِ بالغ این آزمایش در این اتاق احساس آرامش کنند، اما به محض اینکه احساس امنیت کردند آماده بازی شدند.

هر بازی با موشی در داخل جعبه سرپوشیده شروع می‌شد. زمانی که موش جستجوگر بود، رینولد که در نزدیکی جعبه مخفی شده بود، با کنترل از راه دور جعبه سرپوشیده را باز می‌کرد. بعد از مدتی آموزش، موش می‌دانست که این نشانه‌ای برای بیرون پریدن از جعبه و به دنبال رینولد گشتن است، و بعد از پیدا کردن او، رینولد بدون غذا با نوازش کردن یا غلغلک دادن به موش‌ها پاداش می‌داد. زمانی که موش پنهان‌شونده بود، رینولد جعبه را باز نگه می‌داشت و در کنار جعبه خم می‌شد تا زمانی که موش به بیرون بپرد و به سرعت به سمت یکی از هفت مکان مخفی شدن که از قبل تدارک دیده شده بود حرکت کند.

بعد از دو هفته، پنج عدد از شش موش آموختند که چطور جستجو کنند و پنهان شوند و در میانه بازی بین این دو نقش جابه‌جا نشوند. در دسته‌ای دیگر از آزمایشات محقق دیگری انجام این بازی را به چهار موش دیگر آموزش داد.

اکثر دانشمندان تصور می‌کنند که این امری بدیهی است، اما این رفتارها کاملا پیچیده هستند، به این دلیل که موش‌ها نقش‌های مختلفی را می‌پذیرند، از قوانین تبعیت می‌کنند و حتی در مورد مکان پنهان شدن خود استراتژی دارند.

برای مطالعه پشتوانه عصبی رفتار بازیگوشانه موش‌ها، سیگنال‌های الکتریکی از حدود 180 نورون، با استفاده از یک دستگاه قابل‌حمل کارگذاشته شده در سر جونده، در نواحی از مغز که درگیر یادگیری هستند و قشر پیشانی نامیده می‌شوند ثبت گردید. زمانی که رینولد در جبعه را می‌بست تقریبا یک سوم از سلول‌ها روشن می‌شدند- نشانه‌ای که به موش می‌گوید که آیا فرار کند یا جستجو- پیشنهاد می‌کند که نواحی مشخص حساسی جهت یادگیری قوانین بازی وجود دارند.

برخی رفتارهای موش‌ها حتی به توانایی تصور دیدگاه‌های سایرین اشاره دارد، سطح بالاتری از ظرفیت شناختی که “تئوری ذهن”  نامیده می‌شود. به عنوان مثال، همزمان که رینولد اتاق را جستجو می‌کند موش اغلب به سمت مکان‌هایی که او قبلا گشته است حرکت می‌کنند، تصور می‌کنند که او دیگر این مکان‌ها را دوباره جستجو نمی‌کند. موش‌ها همچنین جعبه‌های مات را برای پنهان شدن به انواع شفاف ترجیح می‌دهند و تا زمان پیدا شدن در آنجا ساکت می‌مانند، در مقابل زمانی که جستجوگر هستند جیرجیرهای فراصوت تولید می‌کنند. همه اینها بیانگر این است که حیوانات ممکن است توانایی در نظر گرفتن دیدگاه‌های سایرین را داشته باشند.

منبع:

https://www.sciencemag.org/news/2019/09/lab-rats-play-hide-and-seek-fun-it-new-study-shows